Боздидҳо

        «Ҳар куҷо марди номист, бидон ки язгуломист», ба «қаҳрамон»-и имонбохтаву аслгумкардаи ин қитъаи насрӣ сидқ намекунад. Ба ӯ ин матали мардумӣ рост меояд: “Асп дорӣ?”, “Не”, “Хар дорӣ?”, “Не”, “Кузов дорӣ“, “Ҳа”, “Биёраш…

           Ба гуфти мардуми Дарвоз номи он номарак Кузов аст, ки пеши хоҷагони охундиаш ба орзуи мазҳабзада сохтани мардум ду қатъ ва хам шуда, дар пайи хуморшикании наҳзатиҳо ҷавонони водии Язгуломро 3 соли охир афгору валангор кардааст.

Понятно, когда СМИ уделяют пристальное внимание истинным героям нашего времени, актуальным событиям и проблемам. Однако отдельные жёлтые интернет-сайты в поисках собственной популярности и привлечения к себе читательского внимания, хватаются за любые темы, представляя анти-героев и террористов как пример для подражания и символ успеха. Называют их суперзвёздами, пусть даже террористических организаций.

Сомонаҳои ифротии наҳзат, барои реклама ҳаргиз номашонро намегирем, хабар додаанд, «имсол 750 тоҷикистонӣ дар Аврупову ИМА паноҳгоҳи сиёсӣ талаб кардаанд»
Паноҳгоҳ не, ин қишр ба истиснои 30 нафар наҳзатии хоин ва 2 нафар Г24  ҳама барои муҳоҷирати меҳнатӣ рафтаанд. Барои қути лоямут роҳ пайдо кардаанд. Меҳнат ор нест. Рафтанд боз тобистон меоянд. Муҳоҷират як амали умумиҷаҳонист ва кишваре нест, ки аз ин раванд раҳо бошад. Бо таъмини ҳуқуқи рафтуомади озод, ҳар нафар ба кадом кишвар ки хоҳад меравад. Ин чизе нест ки ҳангома кунед.