Маҷлиси вакилони халқ

(Дар ҳошияи ривояти  «Хари Даҷҷол» ва  ё сафари аъзои ГМҶ-и ш.Хоруғ ба ш.Душанбе)

Пеш аз он, ки ба асли матлаб бирасем, муҳим аст, муқаддимаи навпойи худро бо гуфтае дар бораи маъниву тафсири полони хар ҳусни матлаъ бахшем, гиреҳ бизанем ва даромезем.  Бо узру маъзарат, ки суханро аз ҳайвоне шуруъ мекунем, ки беозор аст ва меҳнаткаш. Зеро ин пешгуфтор муҳим аст, хеле муҳим аст.

Истиқлолият ва озодӣ бузургтарин сарват ва бебаҳотарин неъмати худододист, ки барои ҳар як миллат ва шаҳрванди ватандўсту ватанпарвар азизу муқаддас аст. Мардуми тоҷик аз дер боз орзуи ба истиқлол расиданро мекард. Ба хотири соҳибватану мустақил шудан ва расидан ба истиқлол фарзандони фарзонаи миллат саҳми шоиста гузоштаанд, ки таърих ҳаргиз номи неки онҳоро фаромўш нахоҳад кард.

Суҳбати ҷолибе доштем бо шахси соҳибмаърифат ва озодандеша, шаҳрванди Канада ҷаноби Парвизи Шаҳчароғӣ, дар мавриди сиёсат ва дин, пайдоиши решаҳои ифротгароӣ ва раҳ ёфтани андешаҳои таасубӣ ба зеҳни мардум, ки манзури хонандагони ҳафтанома мегардонем.